پلی از چوب بامبو که هر سال ساخته و خراب می گردد - مجله فان پی سی

پلی سست و طولانی از جنس بامبو بر فراز آب های خروشان رودخانه مکونگ در شرق کشور کامبوج، جزیره رودخانه ای کوپن (Koh Pen) که در میانه رودخانه مکونگ واقع شده است را به ساحل غربی رودخانه جایی که ششمین شهر بزرگ کامبوج، یعنی کامپونگ چام (Kampong Cham) قرار گرفته است، متصل می نماید.

این پل بامبو، فصلی است. هر سال در فصل خشک، هنگامی که آب رودخانه مکونگ فروکش می نماید و عمق آن برای کشتی ها بسیار کم می شود، آن را می سازند. پس از آن با شروع هر فصل بارانی سالیانه قبل از اینکه رودخانه طغیان کند، این پل را به صورت دستی تخریب می نمایند و بامبوها یا ذخیره می شوند و یا برای عملیات های مختلف ساخت و سازی دیگر مورد استفاده قرار می گیرند.

این عملیات به این علت انجام می شود که در طول فصل بارانی، جریان های رودخانه بسیار قوی هستند و ساختمان پل در مقابل آن ها قادر به مقاومت نیست. در این فصل، قایق ها مردم را در رودخانه جابجا می نمایند.

زمانی که آب به اندازه کافی فروکش می نماید و جریان های رودخانه تسلیم می شوند، ساخت و ساز یک پل نو شروع می شود. در ابتدا، ستون های بلند از جنس بامبو را در بستر رودخانه فرو می نمایند و سپس با قرار دادن یک لایه از بامبوی حصیری بر روی ستون ها، سطح پل را به وجود می آورند. ستون های بیشتر در زاویه های مختلف باعث استحکام ینیان پل می شوند. این پل ساخته شده از بامبو مقاوم و به اندازه کافی عریض است تا بتواند وزن وسایل نقلیه سبک را تحمل کند، اما از راه دور به نظر شبیه یک مدل ساخته شده با چوب کبریت می آید.

از آنجا که بامبوها تحت فشار وارده، قدرت انعطاف پذیری بالایی دارند و به راحتی شکسته نمی شوند، زمانی که یک ماشین و یا موتورسیکلت در حال عبور از پل هستند، سبب می شوند که بامبوها به طور پیوسته خم و راست شوند و همین امر به رانندگان تجربه ای شبیه به رانندگی روی موج همراه با صدای تلق تولوق شدید و پر سر وصدا در زیر تایرها، می دهد.

نوشته امیلی لاش در بلاگ واندر لاش (Wander Lush)، اینگونه این پل را توصیف می نماید:

موقعیت و خط بندی های هیچ کدام از هزاران نفری که بر روی هزاران بامبوی افقی حرکت می نمایند، اندازه نیست؛ بنابراین می توان از آن به عنوان یک سواری پر سر و صدا و لغزنده یاد کرد.

موتورسیکلت های پر سرعت به پل، موج های شوک دار می دهند و همین موضوع سبب می شود که بعضی مسافران پیاده تعادل خود را از دست بدهند و به سمت میخ های ضخیم بامبوها که در لبه پل قرار دارند، بیفتند.

اما کماکان، هزاران توریست هر سال به کامپونگ چام می آیند تا یک عبور پر از ترشح آدرنالین را تجربه نمایند. بومیان منطقه برای عبور از این پل باید 100 ریل یا حدود 2.5 سنت پرداخت نمایند، اما از توریستان خارجی برای استفاده از پل، مبلغی حدود 40 برابر، چیزی که در این نقطه از دنیا کاملا مرسوم است، گرفته می شود. این عوارض راهداری، روزانه چیزی حدود یک تا دو میلیون ریل یا 250 تا 500 دلار، عایدیزایی می نماید. سهم اصلی این پول به وسیله خارجی ها فراوری می شود. عایدی به دست آمده برای ساخت و ساز پل و نگهداری از آن که به مبلغی حدود 50 تا 60 هزار دلار در سال احتیاج دارد، اختصاص داده می شود.

پل بامبوی کامپونگ چام برای دهه ها ساخته و دوباره ساخته شده است، اما سال جاری ممکن است، آخرین سال بقای آن باشد.

حدود دو کیلومتر آن طرف تر در جنوب پل بامبو، یک پل بتنی نو در ماه مارس سال جاری افتتاح شده است. این پل به درازای 800 متر، برخلاف همتای بامبویی خود که تنها وزن 4 تن را می تواند تحمل کند، ظرفیت تحمل وسایل نقلیه تا 30 تن را دارا و همچنین عمر مفید قابل انتظار آن حداقل 50 سال است.

بعضی از اهالی دهکده جزیره کوپن (مقصد این پل) برای ساخته شدن این پل بتنی نو بسیار شادمان هستند، زیرا سازه نو قابل اطمینان تر و امن تر است و در صرفه جویی در زمان، یاری شایانی به آن ها می نماید. همچنین آن ها دیگر نباید برای عبور از آن، پولی پرداخت نمایند. اما از دست دادن پل بامبو به معنی از دست دادن توریستان عاشق هیجان است. بعضی از افراد پیش بینی می نمایند که ساخت پل نو بتنی تاثیری منفی بر اقتصاد کل جزیره خواهد گذاشت.