رسوم عجیب مردم اندونزی که باورشان سخت است! - مجله فان پی سی

کشور اندونزی با رسم و رسوم های عجیب، غریبه نیست و قسمت های مختلف این کشور فرهنگ و آیین منحصر به فرد خودش را دارد. از جمله رسومی که برای قرن ها برگزار شده اند و حتی اکنون نیز مردمان این کشور به برگزاری آن ها می پردازند. اگرچه بعضی از آن ها مجذوب کننده و شگفت و انگیز است، بعضی از آن ها ممکن است ترسناک و عجیب باشد.

مرگ به معنای خداحافظی نیست

مردمان توراجا معتقند ممکن است فردی که می میرد جسدش پوسیده شود، اما روح او تا زمانی یک مراسم تدفین بزرگ ترتیب داده نشود، همچنان باقی خواهد کرد. در ابتدا شاید تصور کنید این مراسم که رامبو سولو باید غم انگیز باشد، اما مردمان تورجا آن را به شکل یک جشن برگزار می کنند چرا که روح را یه مقصد نهایی زندگی منتقل می کنند.

اما یک مراسم بزرگ، پول زیادی هم می خواد که توراجا هم چند سال برای جمع آوری آن صرف می کنند. در این سال ها آن ها به شخصی که فوت شده مثل یک بیمار مراقبت می کنند و به او غذا می دهند. اگرچه این موضوع برای ما عجیب است، اما برای توراجا ها این رسم بسیار معمول است.

مجسمه برای درگذشتگان

تائو تائو مجسه ای است که از جنس چوب یا بامبو به یاد متوفی ساخته می شود. توراجا ها معتقدند که روح افراد مرده به وسیله این مجسمه ها به زندگی ادامه می دهد و محافط مقبره و ناجی زندگان خواهند شد.

نبش قبر مردگان

رسوم عجیب مردم توراجا به همین جا ختم نمی شود و آن ها پس از مرگ هم دوباره متوفی را از قبر بیرون می شکند. این رسم به منظور ادای احترام حتی با گذشت مدت ها از زمان مرگ، همچنان برگزار می شود. هر سه سال یک بار، اجساد از خاک بیرون آورده می شوند و دوباره لباس هایی را به تن آن ها می کنند. بعد از این مراسم آن ها با جسد متوفی عکس می گیرند و دوباره او را در خاک می گذارند.

دفن نوزاد ها در سوراخ درخت ها

از نظر توراجا ها نوزادانی که زیر شش ماه سن دارند، مقدس هستند. پس اگر بچه های آن ها قبل از رسیدن به سن شش ماهگی بمیرند دور آن ها برگ هایی می پیچانند و آن ها را در سوراخ درخت ها قرار می دهند. اگرچه این رسم در حال از بین رفتن است، این قبرستان نوزادان را هنوز هم می توان در اندونزی پیدا کرد.

لباس گاومیش آبی

هر فرهنگ و مذهبی شیوه منحصر به فرد خود را در نمایش تعلق خاطر به خدایشان دارند. بعضی به وسیله عبادت، بعضی ازطریق مراقبه و گاهی هم به وسیله قربانی کردن. اما این رسم عجیب در اندوزی به پوشییدن لباس بوفالوی آبی منجر می شود. در هر ماه سورو (اولین ماه از گاه شماری جاوه ای)، افرادی با ظاهر گاومیش آبی در خیابان ها حرکت می کنند. مردانی که خود را به وسیله نفت و یا ذغال سیاه می کنند و یک شاخ و زنگوله را به سر و گردن خود آویزان می کنند. این کار روشی است برای درخواست باران برای محصولات و از آنجایی که گاومیش آبی به علت قدرت زیادش در کشاورزی استفاده می شود، نمادی برای این آیین شده است.

قدرت های فرا انسانی

هنر های رزمی دیباس، که ازاستان بانتن در اندونزی سرچشمه می گیرد، بر روی افزایش تحمل درد متمرکز است. اجرا کننده این آین باید ورود شمشیر و خنجر به بدنش را تحمل کند. بعلاوه دیگر توانایی مثل خوردن آتش، جویدن شیشه و فرو کردن سوزن در بخش های مختلف بدن از جمله صورت باعث تعجب شما خواهد شد. این اقدامات معمولا ردی روی بدن آن ها نمی گذارد و متعتقدند به این علت است که برای خدای خود قربانی می کنند.

سوزاندن کشتی

ده های قبل گروهی از مهاجران چینی از منطقه فوجیان، با یک قایق چوبی محل زندگی خود را ترک می کنند در پی زندگی بهتری می فرایند. آن ها در نهایت به مکانی نامعلوم می رسند و برای نشان دادند عزم و اراده شان تصمیم میگیرند کشتی خود را بسوزانند که هیچگاه به زادگاهشان باز نگردند. این رویداد تاریخی هر ساله به عنوان یک جشن برگزار می شود.

باشگاه خبرنگاران