آینده غذایی ما چگونه خواهد بود؟ - مجله فان پی سی

ما در 6 دهه گذشته شاهد جهش های عظیمی در نوآوری کشاورزی و فرآوری مواد غذایی بوده ایم. از سال 1960، جمعیت جهان بیش از دو برابر شده است - با این حال تولید جهانی غذا بیش از سه برابر شده است، در حالی که تنها از 15% زمین بیشتر استفاده شده است.

این ممکن است عالی به نظر برسد، اما برای سلامتی ما و سیاره ما بهایی دارد. بیش از 300 میلیون بزرگسال در سراسر جهان به چاقی مبتلا هستند که تأثیرات عمده ای بر سلامت انسان دارد. نرخ مرگ و میر ناشی از سرطان از سال 1990 تا به امروز 17 درصد افزایش یافته است. و نحوه رشد، پردازش و حمل و نقل مواد غذایی به طور قابل توجهی در تغییرات آب و هوایی که ممکن است به زودی سیاره زمین را تحت تأثیر قرار دهد، کمک می کند.

ما دقیقاً همان چیزی را که برای سیستم غذایی خود طراحی کرده بودیم، بدست آوردیم. اسکات بومن، یکی از بنیانگذاران The Nourish Movement (گروهی پرشور از رهبران جهانی که گرد هم آمده اند تا سلامت انسان را از طریق غذا، به طور پایدار تقویت کنند) می گوید: ما برای تولید انبوه کالری های کم هزینه بهینه سازی کرد ه ایم. اکنون وقت آن است تا برای سلامت انسان و سلامت سیاره بهینه سازی کنیم.

برای انجام این بهینه سازی، کارشناسان می گویند سه چیز کلیدی وجود دارد: پایداری، فناوری غذایی، و غذا به عنوان دارو. این گزارش ویژه به این موضوع می پردازد که چگونه هر یک از این ها می توانند به ما کمک کنند تا به آنجا برسیم.

تغذیه جهان به طور پایدار

در سال 2020، 811 میلیون نفر در سراسر جهان غذای کافی نداشتند و پیش بینی می شد که جمعیت زمین در 30 سال آینده 2 میلیارد دیگر افزایش یابد. کارشناسان پیش بینی می کنند که ما باید 56 درصد غذای بیشتری تولید کنیم تا بتوانیم همه را تغذیه کنیم، اما نمی توانیم این کار را به طور پایدار بدون تغییرات عمده انجام دهیم.

ما در حال پیشرفت هستیم. اگر همه، سهم خود را انجام دهند - دانشمندان و کشاورزان، تولیدکنندگان و خرده فروشان، دولت ها و سازمان های غیرانتفاعی، و البته مصرف کنندگان - می توانیم سیاره زمین را نجات دهیم و غذای مغذی کافی برای در اختیار داشته باشیم.

جک بوبو، مدیر سیاست جهانی غذا و آب در سازمان حفاظت از طبیعت، می گوید: کشاورزان در حال حاضر بسیار پایدارتر از سال 1980 هستند. اینطور نیست که اوضاع بد باشد و بدتر شود - آنها خوب هستند و بهتر می شوند، فقط به میزان کافی سریع نیستند. فرایندهای تاریخی ما را تا سال 2050 به جایی که باید برسیم نمی رسانند. ما باید کارها را متفاوت انجام دهیم.

دولت ها، در سراسر جهان

سازمان ها و بخش خصوصی از زوایای مختلف با چالش ها مبارزه می کنند، از جمله:

• تغییر کشاورزی با رویکردهای تازه، مانند کشاورزی عمودی، کشاورزی دقیق، و ویرایش ژنوم
• کاهش ضایعات مواد غذایی با سیاست های دولت و فناوری های تازه
• تولید پروتئین های جایگزین، از جمله گوشت بر پایه گیاهی، گوشت کشت شده، حشرات و جلبک ها
• بسته بندی مواد غذایی به روش های نوآورانه برای کاهش آسیب، تازگی طولانی مدت و مبارزه با باکتری ها

دکتر پاملا رونالد، که در آزمایشگاهش در دانشگاه کالیفرنیا، از گیاهان استفاده می کند، می گوید: زمان بسیار دلهره آور و چالش برانگیزی است، اما جوانانی که من با آنها ملاقات می کنم آنقدر مشتاق و متعهد به رسیدگی به این مسائل هستند، که به من امید می دهد. ژنتیک گیاهی برای ایجاد محصولات سخت تر با عملکرد بیشتر.

نوآوری در فناوری مواد غذایی

از شروع قرن بیست و یکم، مفاهیم تازه متعددی مانند گوشت گیاهی، ربات های کشاورزی که کارهای سخت کشاورزی را اتوماتیک انجام می دهند، و بسته بندی مواد غذایی قابل تجزیه را مشاهده کرده ایم. هر یک از آنها پتانسیل این را دارند که آنچه که می خوریم را سالم تر یا پایدارتر کنند، در صورتی که فناوری مطابق انتظار عمل کند و افراد از آن استقبال کنند.

بسکمک از شرکت های تحت حمایت علم و فناوری بر روی علم مورد نیاز برای دستیابی به این اهداف متمرکز شده بودند. سارا شا محقق و استراتژیست شرکت های مشاور صنایع غذایی می گوید: اکنون، آن ها به نقطه ای رسیده اند که می توانند از علم فاصله بگیرند و بگویند، ما یک شرکت مواد غذایی هم هستیم - چگونه مطمئن شویم که این نقش را نیز ایفا می کنیم؟

آنها در حال ایجاد شراکت با سرآشپزها هستند، درک بهتری از نحوه و مکان غذا خوردن مردم، طعم غذا، چگونگی کمک به افراد برای انتقال به رژیم های سالم تر و پایدار را انجام می دهند. آنها سعی می کنند یک رژیم غذایی سالم را بیشتر به یک جشن هیجان انگیز تبدیل کنند، نه احساس محرومیت.

برخی از کارشناسان خاطرنشان می کنند که چالش اصلی این است که از تکرار اشتباهاتی که با نوآوری های قبلی مرتکب شده ایم، اجتناب کنیم. بسکمک از آنها به اهداف تعیین شده دست یافتند، اما در این فرایند مسائل تازهی ایجاد شده است.

دکتر راج خوسلا، استاد کشاورزی دقیق در دانشگاه ایالتی کلرادو، می گوید: در 50 سال گذشته، تمرکز بر تولید بیشتر با قیمت کمتر بوده است. بسکمک از شیوه های کشاورزی که فکر می کردیم بهترین هستند، چندان سازگار با آب و هوا نیستند یا برای سلامت انسان مضر هستند.

غذایی که شما را شفا می دهد

این ایده که غذا دارای خواص دارویی است چیز تازهی نیست، اما زندگی مدرن نشان داده است که عکس این موضوع نیز صادق است. غذا می تواند کشنده باشد، اما نه فقط زمانی که غذاهای به جای مانده کپک زده ته یخچال را می خورید. در سال 2019، یک مطالعه بزرگ نشان داد که رژیم غذایی نامناسب عامل 1 مرگ از هر 5 مرگ در سراسر جهان است.

داریوش مظفریان، پزشک معالج و رئیس دانشکده علوم و سیاست تغذیه فریدمن در دانشگاه تافتس می گوید: اگر به شیوه 20 یا 30 سال گذشته ادامه دهیم، تقریباً همان چیزها را می خوریم، اما با افزودنی های مضر، که به طور باورنکردنی بیمار خواهیم شد.

اما، او می گوید، اگر آسیبی را که تغذیه نامناسب به سلامت کلی ما وارد می کند، تشخیص دهیم، و تلاشی هماهنگ برای هدایت نوآوری به سمت تغذیه، برابری و پایداری انجام دهیم، رژیم های غذایی ما می تواند بسیار متفاوت باشد.

برخی از نشانه ها تصدیق می کنند که ما در راستا درستی حرکت می کنیم:

• در سال های اخیر، برخی شرکت ها با استفاده از مواد مغذی کم فرآوری شده به موفقیت های مهمی دست یافته اند.
• در سرتاسر جهان، برنامه های مراقبت های بهداشتی در حال آزمایش نسخه های غذایی برای اقلام مغذی مانند میوه ها و سبزیجات تازه هستند.
• کنگره آمریکا به تازگی یک کنفرانس در کاخ سفید در مورد گرسنگی، تغذیه و سلامت را که قرار است در سپتامبر امسال برگزار شود، تامین مالی کرده است. این تنها دومین کنفرانسی خواهد بود که تا به حال برگزار شده است - اولین کنفرانس بیش از 50 سال پیش، در سال 1969 برگزار گشت.
• در ائتلاف غذاهای مدرسه ای که اخیراً تشکیل شده است، گروهی متشکل از بیش از 60 کشور، در تلاش است تا اطمینان حاصل کند که هر کودک در جهان هر روز یک وعده غذایی مغذی در مدرسه دریافت می کند.

مظفریان می گوید: در 5 سال گذشته و با شتاب ناشی از کووید، تشخیص داده شده است که شرایط موجود غیرقابل دفاع است. مصرف کنندگان، کسب و کارها و سرمایه گذاران شروع به تغییر سیاست و رفتارهای خود در مورد تغذیه و پایداری کرده اند. ما در لبه صخره هستیم، می توانیم سقوط یا عقب نشینی کنیم. مظفریان می گوید فکر می کنم الان در حالت 50-50 هستیم.