یک شب را می گردد هزار شب کرد اگر... ، ماجرای یک پرستار و یک تشکر - مجله فان پی سی

گروه اجتماعی خبرنگاران؛ ریشه دریافت یک چیز هایی در ذهن ما برمی گردد به کودکی، به رویاها، به خواب و خیالاتمان... مثل عروس شدن برای یک دختر که شاید تا قبل از پوشیدن لباس سفید بخت، بار ها و بار ها مراسمش را با تمام جزئیات در سال های مختلف زندگیش مرور نموده.

یک بار با لباس صورتی پف پفی، یک بار لباس سفید با دامن بلند که دنباله اش را بقیه بگیرند، یک بار با پوشیدن کفش پاشنه بلند تق تقی که از کمد مادرش یواشکی برداشته باشد و یک بار هم سر انتخاب لباس عروسی برادر بزرگترش و اصرار که می خواهم لباسم مثل عروس ها باشد.

عروس شدن یا عروس بودن برای دختر ها چیزی فراتر از یک لفظ است. یک حال و هوای منحصر بفردست.

حتی برای پدر مادر ها هم، این ماجرا بی مانند است. آمنه خانم هم از این قاعده مستثنی نبود. نه اینکه من بگویم خودش هم تایید میکرد.

سالنش را هماهنگ نموده بود. قرار مدار آرایشگاه را گذاشته بود. ماشین عروس را انتخاب نموده بود. احتمالا مدل دلخواهش برای گل زدن ماشین عروسش را هم با داماد چک نموده بود.

چند روز قبلش، استرس و انتظار کشیده بود تا شب عروسی فرا برسد؛ که مثل شاهزاده خانم داستان های کودکی، لباس سفید را بپوشد. تاج عروس را بر سر بگذارد و بگردد نگین مجلس و صدای کِل کشیدن ها محیط را پر کند....

اما در دنیای واقع چیزی که محیط را پر کرد، صدای آژیر خطر شیوع ویروس کرونا بود؛ و عروس خانم قصه ما هم سرپرستار یکی از بخش های بیمارستان مسیح دانشوری...

خانم آنتوتَن را میگویم که وقتی پشت درب بخش کرونای بیمارستان منتظر ایستاده بودیم، درب باز شد و او را از روی اسم نوشته شده روی لباس ایزوله اش شناختیم.

آمنه آنتوتَن 42 ساله که حالا چند روزی بود که به همراه سایر بچه های بخش، مقابل کرونا ایستاده بود.

او با یک خبر، سوژه آدم های بحران ما شده بود.

پرستاری که مراسم عروسیش را به خاطر کرونا لغو کرد.

یعنی تمام آن برنامه ریزی ها و خیالات و آرزو ها و مهمان ها را...

آمنه خانم دوست نداشت سنگر بخش کرونای مسیح دانشوری و همرزمانش را تنها بگذارد تا به خوشی خودش برسد.

دوست نداشت تک تک لحظات عروسیش تصویر بیمار های بخش توی ذهنش مرور گردد و صدای نفس های خسته آن ها، جای صدای دست زدن ها را بگیرد.

به او گفتم: یک شب که هزار شب نمیشد!.

اما حالا که باز به داستان آمنه خانم نگاه میکنم میبینم اینطور هم نیست.

آن شب عروسی که به خاطر مریض ها لغو شد، حالا هزار شب که سهل است قدر تمام شب های عمر من و شما شده.

حالا مراسمی که قرار بود به فامیل خبر بدهد که آمنه عروس شده تبدیل به خبری شد که تمام ایران را متوجه کرد.

می گفت: حالا اینباکس گوشیم پر از پیغام های تبریک و تشکر است.

گوشی را از روح الله گرفتم به آمنه خانم دادم و گفتم: این ویدیو را تماشا کنید.

کلیپ تشکر آقا از پرستاری بود که عروسیش را کنسل نموده، تشکر آقا از آمنه خانم...

اشک چشمانش را گرفت و گفت: من لایقش نبودم.

صحبتش را قطع کردم و گفتم: لیاقت شما بیشتر از اینهاست.

آمنه خانم حالا با آن لباس ایزوله سفید و آن رد ماسک بر صورتش دیگر عروس ایران شده بود.

عروسی که ثابت کرد، یک شب را میگردد هزار شب کرد.

نویسنده متن: از کاربران شبکه اینستاگرام(dasttanak@)