اتحاد بهتر است یا افتراق؟ خبرنگاران - مجله فان پی سی

گروه دانشگاه خبرنگاران، علی اکبر قلی پور؛ در تاریخ هر ملت، فراز و نشیب های بسکمک وجود دارد که مشخص نماینده سرنوشت و سازنده فرهنگ آن ملت است. برای پایداری آن حاکمیت، همکاری و مشارکت مردم لازم است. وحدت و تفرقه همیشه در قوانین طبیعی نقطه مقابل هم بوده است. با نگاه اجمالی به سیره و روش پیامبر اسلام و امامان، خواهیم دید که وحدت و انسجام، همیشه تحت هر شرایطی در راس توجه این بزرگواران بوده است، که در تاریخ اسلام مشاهده می کنید. امیر المومنین علی (ع) خطاب به یاران خود می فرمایند: که حاضرند 10 نفر از یاران خود را با تنها یک نفر از یاران معاویه مبادله نمایند و زمانی که علت را از امام جویا شدند ایشان فرمودند: سربازان معاویه در موضع باطل خود ثابت قدم بوده و متحد هستند، ولی شما که بر حق هستید با هم اختلاف نظر داشته و متفرق شده اید.

اتحاد، حلقه گمشده جامعه

ایران هم مثل بیشتر کشور های دنیا با مسائل زیادی دست و پنجه نرم می نماید و مدیریت کشور در حال حاضر در کنار حل مسائل معیشتی، اجتماعی و مالی به وحدت و یکپارچگی احتیاج دارد. دولت و دولتمردان باید هرچه بیشتر امکان ارتباط، همدلی و همزبانی میان مردم و حکومت در درون جامعه و نهاد های حکومتی را فراهم کند. طبیعتا تشکل های مردمی و نهاد های مدنی می توانند بطور کارآمد سازوکار های تقویت همبستگی اجتماعی را بوجود بیاورد. وجوه و مصادیق همدلی و مشارکت با دولت و تجربه پیروز نهاد های مدنی و تشکل های مردمی در کمک به مردم و مقابله با مخاطرات و آسیب ها در بحران های طبیعی مثل زلزله و سیل در کاهش رنج مردم به خصوص در دوران کرونایی داشته است.

چنانکه اتحاد و انسجام عامل پیشرفت جامعه است و در مقابل آن اختلاف و تفرقه عامل انحطاط و سقوط یک جامعه به شمار میرود. پس با باید گفت دولت مقتدر از دل جامعه توانمند بیرون می آید. یعنی آن جامعه، چه نهاد های نظامی و چه نهاد های مدنی همه باید پشتیبان دیگری باشد.

طبق فرمایش امام خمینی: همه باید با هم این نقیصه هایی که الان در ایران هست پر کنیم. همه باید باهم برادر باشیم. همه باید باهم این نهضتی که تا کنون حاصل شده است را به آخر برسانیم. اگر خدای نخواسته این نهضت سستی پیدا کند و ما برویم دنبال کار خودمان و بی تفاوت بشویم راجع به مقررات مملکت خودمان، من خوف آن دارم که خدای نخواسته باز مسائل سابق برگردد؛ باز خدای نخواسته آن خیانت ها و جنایت ها به مملکت ما برگردد. ما باید همه باهم باشیم و همه با هم این نهضت را به پیش ببریم.

متحد باشیم

اما اتحاد مردم با حاکمیت و شکل گیری آن امری ضروری و اجتناب ناپذیر است و اساسا بدون مشارکت عمومی و مردمی، امکان پیشرفت یک کشور نیست. یک حاکمیت اسلامی در سیاستگذاری های خود باید تنها مصالح امت را به طور همگانی و بدون تبعیض در نظر بگیرد. اتحاد و اعتماد مردم به دولت زمانی اتفاق می افتد که دولت در برابر ملت وظیفه و تعهد خود را انجام داده باشد و حق ملت از سوی دولت ضایع نشود و برعکس. امام علی (ع) در خطبه 34 نهج البلاغه در رابطه با حقوق متقابل امام و امت (حکومت و مردم) می فرمایند: ای مردم، همانگونه که من بر شما حقی دارم شما هم نیز بر من حقی دارید. حق شما بر من آن است که همیشه در رهنمود های خالصانه نسبت به شما بکوشم و، اما حق من بر شما آن است که در پیمان خود نسبت به، ولی امر وفادار باشید.

پس به همین دلیل اتحاد میان دولت و ملت یکی از اصلی ترین احتیاج های کشور برای پیشرفت است. اما این را هم در نظر داشته باشیم که نهضت های همچون مشروطیت، تنباکو و ملی شدن صنعت نفت آیینه ای تمام نما از اتحاد و انسجام مردم بر ظلم و ستم یک حاکمیت است. پس برای ایجاد یک کشور متحد و پیشرفته باید هماهنگی و اتحاد میان مردم و حاکمیت برقرار باشد و با کمک خداوند شاهد یکپارچگی امت اسلامی در کشور باشیم.

علی اکبر قلی پور - کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط خبرنگاران نیست و صرفاً منعکس نماینده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.